I made wandering a part of my life since my late teens. I always find relief in walking around cities. Their complexity reflects the passage of time and the impermanence of our own existence. Cities are a source of poetic and anxious impulses. They live within us as much as we live in them.
Η πόλις
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1863-1933)
Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα. Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλύτερη από αυτή. Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή· κι είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμμένη. Ο νους μου ώς πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει. Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ, που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θά βρεις άλλες θάλασσες. Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς· και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις. Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις — δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό. Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ στην κόχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.
–
Source: https://www.greek-language.gr/digitalResources/literature/tools/concordance/browse.html?cnd_id=9&text_id=650
The City
Constantine Cavafy
You said: “I’ll go to another country, go to another shore, find another city better than this one. Whatever I try to do is fated to turn out wrong and my heart lies buried like something dead. How long can I let my mind moulder in this place? Wherever I turn, wherever I look, I see the black ruins of my life, here, where I’ve spent so many years, wasted them, destroyed them totally.”
You won’t find a new country, won’t find another shore. This city will always pursue you. You’ll walk the same streets, grow old in the same neighborhoods, turn gray in these same houses. You’ll always end up in this city. Don’t hope for things elsewhere: there’s no ship for you, there’s no road. Now that you’ve wasted your life here, in this small corner, you’ve destroyed it everywhere in the world.
–
TRANSLATED BY EDMUND KEELEY C. P. Cavafy, “The City” from C.P. Cavafy: Collected Poems. Translated by Edmund Keeley and Philip Sherrard. Translation Copyright © 1975, 1992 by Edmund Keeley and Philip Sherrard. Reproduced with permission of Princeton University Press Source: C.P. Cavafy: Collected Poems (Princeton University Press, 1975)
La ciudad
Constantino Kavafis
Dijiste: “Me iré a otras tierras, me iré a otros mares. Otra ciudad aparecerá mejor que ésta. Cada esfuerzo mío, una condena tiene grabada; y está mi corazón —como un muerto— enterrado. Mi espíritu hasta cuándo seguirá en este marasmo. A donde mis ojos dirija, a donde vea, negros escombros de mi vida miro aquí, donde tantos años he pasado y destruido y arruinado”.
Nuevos lugares no encontrarás, no irás a otros mares. La ciudad te seguirá. En las mismas calles vagarás. Y en los mismos barrios envejecerás; y entre estas mismas casas encanecerás. Siempre a esta ciudad has de llegar. Para otras —ni lo esperes— no hay barco para ti, no hay camino. Así como tu vida has destruido aquí en este pequeño rincón, en toda la tierra la arruinaste.
–
Traduccion:Luis González de Alba (+) Tomado de Nexos, septiembre de 2013.
